اين تحقيق به رهبري پروفسور محمد صافي انجام شد. به گفته او اين پلاكت هاي سلولزي(كه با همكاري شركت اسكاتلندي CelluComp توليد شده اند) در حقيقت ورقه هاي نانويي هستند كه از ريشه هويج و چغندر قند ساخته شده اند.

اين بخش سبزيجات در صنعت مواد غذايي دور ريز به حساب مي آيند. هنگاميكه ريشه اين سبزيجات به تركيب سيمان اضافه مي شود، پلاكت ها مقدار هيدرات سيليكات كلسيم را مي افزايند. اين ماده محصول اصلي هيدراسيون سيمان "پورتلند" است و در اصل عامل تقويت سيمان به حساب مي آيد.

در آزمايشگاه، افزودن پلاكت ها سبب شد سيمان به شدت قدرتمندتر شود، به طوريكه  براي دستيابي به ميزان معيني استحكام، به 40 كيلوگرم سيمان پرتلند كمتري نياز بود.

اين بدان معناست كه سيمان كمتري براي ساخت يك سازه نياز است. چنين روندي به حفظ محيط زيست كمك مي كند زيرا توليد سيمان يكي از منابع اصلي ايجاد گاز دي اكسيد كربن است.

علاوه بر تمام اين موارد افزايش پلاكت ها، تراكم ميكروساختار سيمان را نيز مي افزايد و درنتيجه مقاومت سازه در برابر خوردگي بيشتر مي شود.

استفاده از سيمان در سدها و پل ها بخاطر شكنندگي بتن در مقايسه با فولاد محدود گرديده است. انواع فيبرهاي زيادي به تركيب سيمان افزوده مي شوند تا مقاومت خمشي وظرفيت جذب حرارتي وسختي بتن را بهبود بخشند بطور مثال فيبر شيشه اگرچه ارزان است ولي موجب كاهش مقاومت فشاري وخمشي مي گردد ودر محيط قليايي سيمان دوام كمي دارد و مناسب نمي باشد نانو فيبر كربن اگرچه از نظر مقاومت فشاري و خمشي مناسب است اما گران قيمت است. ذرات در حد ميليمتر و ميكرومتر فيبر سلولزي باعث كاهش مقاومت مكانيكي سيمان مي گردند اما ذرات نانو فيبر سلولزي با 0.15 درصد افزودني موجب كاهش ترك ها در مخلوط سيمان شده وهمچنين اندازه حفره هاي خمير سيمان حاصل با افزودن نانو ذرات فيبر سلولزي كاهش مي يابد بطور مثال براي 0.4 درصد افزودني فيبر نانو سلولز اندازه حفره ها از حدود 15 تا 40 نانو متر درخمير سيمان بدون افزودني به حدود 10 تا 20 نانومتر كاهش مي يابد ميزان تخلخل نيز با افزودن 0.15 درصد نانو فيبر سلولز از 16.2درصد درخمير سيمان بدون افزودني به 13.9 درصد كاهش مي يابد . يكي از دلايل و شيوه اين كاهش توانايي آب توسط اين ذرات وكمك به ادامه هيدراتاسيون ذرات سيمان مي باشد كه تعداد ذرات بيشتري از سيمان هيدراته شده وحفره هاي بزرگ كوچك گشته و تخلخل خمير سيمان كاهش مي يابد.